เขานั้นมันวินเทจ อ้ายมันเกษตรกร เจ้าจั่งบ่ออนซอน คนนอนเถียงนา เขาพาเจ้าไปเดินฮ้าง อ้ายสิพาหย่างไปเล่นท่งนา ไปนำอ้ายอยู่บ่ เขานั้นมันเด็กเทพ ...

ความเยือกเย็นกลืนใจขุ่นมัว บ่ฮู้ กำลังหวาดกลัวอีหยัง ย่านต้องใช้ชีวิตลำพัง  ฝืนอยู่ต่อไปโดยบ่มีเจ้า ย่านต้องกลายเป็นคนถูกลืม กลัวน้ำตาซึมไปจ...

อยากจะรู้ เจ้าเองจะเคยรักใคร และไม่รู้ว่าเจ้าเองจะเคยรู้ไหม ว่ามีฉันอยู่ ว่ามีฉันดูแลห่วงใยแค่ไหน อยากจะรู้ เจ้าเองจะคิดถึงใคร และไม่รู้ในใจ...

ให้โอกาสเธอ ได้เดินจากไป จากไปเสียก่อน ก่อนจะเห็นน้ำตาผู้ชาย โปรดจงอย่าหันมองกลับมา เดินไปให้ไกลให้สุดสายตา แล้วเธอคงได้พบทางเดินใหม่

ห่างไกลกันตั้งหลายโล ทำได้ก็แค่โทรหา อยากเจออยากเห็นหน้า อยากสบตาทุกนาที ได้ไหมไอ้ใบปริญญา เธอบอกเราให้คอยเธออยู่ 5 ปี สุกท้ายถ้ายังไม่ได้ดี