อย่าปล่อยให้ฉันยืน อยู่คนเดียวเปลี่ยวใจเหลือทน ฝ่าพายุฝ่าแดดลมฝน จนมาพบเธอ อย่าปล่อยให้ฉันรอ ด้วยใจท้อและทรมาน

มีแฟน กับเขา หนึ่งคน หน้า มล เรียนราม คำแหงปีสี่ คนลูกน้ำเค็ม เหมือนกัน เคยมีสัมพันธ์ หลายปี ป่านนี้เขาลืม เราแล้วก็ไม่รู้

ก็ใจฉัน ชอบกระดุ๊กชอบกระดิ๊ก อยู่อย่างนั้น ชอบกระดุ๊กชอบกระดิ๊ก อยู่ไม่สุข หลุกหลิกหลุกหลิก ที่สุดเลย ก็มันรักเธอ ก็ใจฉัน ชอบกระดุ๊กชอบกระดิ...

ในคืนที่ดาวหมดจากฟ้า แสงจันทรามาจากไป ฉันจะยืนอยู่ไม่ไกลเธอ ในวันที่โลกเฝ้าทำร้ายเธอ ฉันยังคอยอยู่เสมอ ให้เธอได้รู้ว่าฉันไม่หายไป

พูดไป สองไพรเบี้ย นิ่งเสียเธอก็จะเป็นของเขา อยากบอกว่ารัก ก็แสนจะหนักใจเรา เข็นครกขึ้นภูเขา ยังเบากว่า มันร้อนรัก ชะเอ่อเอยมันร้อนใจ