โควิดมันน่ากลัว เลยอยากไปกักตัวอยู่ห้องได้บ่ น้องนิมัก น้องนิมักอ้ายแท้หนอ อยากสิอยู่ใกล้ อยากสิอยู่ใกล้ แต่อ้ายคนหล่อ พอมีบ่น้อ... โอกาสสิอ...

หาก ได้เธอมาเคียง ร่วมหมอนนอนเตียงพี่คงสุขโข ถึงพี่จะหัวโต ผอมโซเพราะน้องพี่ไม่หวั่นไหว จะประคองกอดน้องทุกคืนทุกวันไม่ห่างไปไหน

มันผิดใช่มั้ยที่คิดถึงเธอจนแถบขาดใจ มันผิดใช่มั้ยที่มาทักทายคนเคยรวมทาง มันผิดใช่มั้ยที่ยังรักเธอ รักไม่เคยจืดจาง ยังอยากจะหวัง ยังอยากจะรอ

อย่าทำแบบนี้เลย แบบนี้เลย เหมือนฉันไม่เคยมีความหมาย เธอไม่เคยสนใจไม่เคยเห็น เป็นแค่เพียงอากาศ แค่ลมที่พัดไม่มีตัวตน

จมอยู่ในใจของคน ใจคนที่มันร้อนรน เวลาผ่านพ้นทุกวันและคืนโหดร้าย อาจจะเห็นแสงเลือนลางข้างใน ก็คงเป็นเพราะเธอ แต่ยังคงเหลือสิ่งหนึ่งในใจ