บินหลาบินมา เกาะต้นยางอันสูงใหญ่ แต่มีพรานไพร ใจร้ายคอยจ้องยิง บินหลา บินมา บินเรื่อยมาเล่นลม ชื่นชมธรรมชาติ อันที่งามสะอาดตา

เป็นความเจ็บช้ำซ้ำซาก ที่ย้ำอยู่ในหัวใจ เคยเจ็บอย่างไร ก็ยังจะเจ็บอยู่อย่างนั้น เป็นความเจ็บช้ำย้ำลึก จนหนักเกินรับไหว ไม่รู้ทำไมหัวใจต้องโด...

อยากจะขอหยุดรักซักประเดี๋ยวเดียว พักหัวใจที่ซีดเซียว มีแต่ความเฉยชามากอดไว้ ให้เลิกรักเลยคงไม่เอา ไม่คิดถึงเลยทำไม่ได้ เท่าที่คุยกับหัวใจ

Everybody remembers Diana And just how much I loved her I wrote a song about her How wrong could I be Oh, well, she went And found another

อาจเป็นเพราะฉันเอง ที่ทำให้เธอเสียใจ ทิ้งเธอไป ไปมีใครอีกคน คนนั้น คงเป็นเพราะฉันเอง ที่ทำเธอมีน้ำตา ทิ้งเธอมา อย่างไม่มีเยื่อใย