โปรดอย่ามาสงสาร อย่าให้ความหวังฉัน โปรดเถอะอย่าเห็นใจ หากไม่ต้องการกัน อย่าให้ความสงสาร ทำให้เธอไหวหวั่น อย่าให้เรายังอยู่ด้วยกัน

น้ำตาหน้าด้าน บ่ยั่นเจ้าของยังอาย คนเขาทำลาย เขายิ่ง ประณามตามหลัง ห้ามเขาบ่ได้ ยังหาบน้ำตาบ่ฟัง ไหลมาเฮ็ดหยัง เป็นตะตังถึงน้อน้ำตา เศร้าแน่...

ฉันเลยต้องถาม ถามเธอบอกเธอ ตลอดเวลานะเออ ที่เธอบอกกับฉัน เธอคิดกับฉันยังไง เป็นเพื่อนหรือเป็นแฟน แต่ฉันรักเธอหนักแน่น รักหวง คิดถึง ตลอดไป

เป็นมากเกินกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่คนรัก เธอให้เพียงสัมผัส แต่ไม่ให้หัวใจ ว่าฉันไม่ควรรักเธอ ก็เผลอให้เธอไปแล้วจนหมดใจ ก็รู้ฐานะตัวเองเป็นใคร ยัง...

หากคำสัญญา มันทำให้เธอทุกข์ใจ ก็แค่ทิ้งมันไป อย่าอยู่เพื่อคำสัญญา เมื่อเธอเจอใครที่ดีกว่า อย่าอยู่เพื่อคำสัญญา ลม ๆ แล้ง ๆ ไม่มีค่า