ลองแล้วลองอีก จนสะใจ ลองแล้วลองใหม่ ให้มันรู้ ลองแล้วลองอีก ให้มันรู้ไป ฉันจึงได้รู้ว่าคน ที่ล้มมันเป็นอย่างไร น้ำตามันไหล แพ้พ่าย ปวดร้าว

ทุกวัน ความเหงาเป็นอย่างไร ฉันเข้าใจทุกอย่าง และทุกคำ รักที่เธอฝากไว้ จดจำเรื่องราว ดี ๆ เก็บมันเอาไว้ ลองย้อนมองกลับไป และฉันยังยิ้มทุกที

ทุกสิ่งล้วนมาจากการทุ่มเทฝึกฝน ข้าฝึกจนทนทานกับความเปลี่ยวเหงา ทุกคืนจึงมีแต่ข้าและเงา ตำรากับโคมไฟ ร้อยพันตำรา และอักษร ได้นำข้าย้อนเวลาหวน...

อย่ามองตาได้ไหม ถ้าเธอไม่แคร์ อย่าจูงมือได้ไหม ถ้าเธอไม่รัก อย่าบอกว่าคิดถึง ถ้ามันไม่จริง โปรดอย่าทำให้ฉันรักเธอ มีแต่เธอ แต่เธอ ก็ไม่คิดมี...

ที่ไกลสุดสายตา แม่ดั้นด้นมาไม่ย่อท้อ เหนื่อยหนอไม่เคยบ่น น้ำตาไม่หล่นให้ใครเห็น อุปสรรคแม้ยากเย็น ขอเพียงแค่เห็นลูกเป็นคนดี องค์สมเด็จ มหารา...