อาจเป็นตัวฉันที่ผิด ที่คิดรักเธอก่อน รู้ตัวเมื่อตอนที่สาย และคงเป็นฉันที่ผิด ที่คิดรัก ง่าย ๆ รักเธอมากไป รู้ตัวเมื่อสาย ซะแล้วเธอ

อย่าฝากความหวัง ที่ฉันจนเกินไป เพราะฉันไม่ได้มีทุกอย่าง ที่ควรจะต้องรอ อย่าฝากความฝัน ให้ฉันคอยดูแล ถึงแม้ภายในใจ จะรักเธอ

เอนกายลงพักใจไว้กับฉัน จะพาเธอผ่านภาพคืนด้วยหัวใจ ก่อนที่คนคุ้นเคย จะเป็นแค่เคยคุ้นไป ขอแค่ใช้เวลาที่เหลือ ได้ทำเพื่อเธอ อย่ากลัวความจริงที่...

เราไม่เคยจะรักกัน มีแต่วันที่อ่อนไหว ผ่านเลยไปและไม่เคยจะกลับมา เป็นแค่ความประทับใจ ที่ยังคงแน่นหนา มีแต่ฝนมีแต่ฟ้าที่เข้าใจ

หยาดฝนโปรยปราย ฉันไม่อยากหมายให้เธอกลับคืน ฉันอยากลืมรักทุกวัน ทุกคืน รักเคยหวานชื่น ไม่อยากจำ นับดาวบนฟ้าเงียบเหงา ฉันจะไม่เศร้าต่อไป