เปลวไฟแผดเผาแล้วเมืองใต้ ลาลับหายตายจากกัน บ้านนี้เมืองนี้แผ่นดินนี้เป็นของใคร แล้วฉันจะไปอยู่ไหน ที่ตรงไหนไม่ฆ่ากัน

ลมหนาวมาเมื่อใด ใจฉันคงยิ่งเหงา คืนวันที่มันเหน็บหนาว ไม่รู้จะทนได้นานเท่าไร ลมหนาวมาเมื่อใด กลัวฉันกลัวขาดใจ เพราะหัวใจ ที่มันอ่อนไหว

บอกเลยเหตุผลของฉันคือ ความรัก เธอยังไม่รัก ก็ไม่ต้องหนักใจ ขอแค่เธออย่าว่ากัน ปล่อยให้ฉันทำต่อไป ที่เหลือก็แล้วแต่กรุณา

ถ้าหากวันนี้ไม่มีเธอ ต้องตื่นมาเจอความเหงาเดียวดายทุกวัน ต้องอยู่กับมัน ทุกวันอย่างนี้ก็คงไม่ไหว ถ้าหากว่าฉันจะต้องทำใจ ฉันจะต้องเจ็บแค่ไหนก...

จะไปให้พ้น ถ้าเธอเบื่อจะทน ถ้าผะอืดผะอม ก็ว่ามา จะไปให้พ้น มันไม่มีเหตุผล ที่จะรักบางคน จะไปให้พ้น ถ้าหากต้องรักบางคนด้วยน้ำตา