ให้มันเป็นเพลง บนทางเดินเคียง ที่จะมีเพียงเสียงเธอกับฉัน อยู่ด้วยกันตราบนาน ๆ ดั่งในใจความบอกในกวี ว่าตราบใดที่มีรักย่อมมีหวัง

หรือผู้หญิงนั่นชอบคนเลว เลวเท่าไรยิ่งดี มันยิ่งกระตุ้นให้เธอมอบหัวใจ หรือว่าเธออยากให้ฉันเลว ที่จริงฉันมีมากมาย แต่ฉันไม่เคยคิดใช้มันกับเธอ

ต้องติดอยู่ในฤดูอกหัก ตกอยู่ในห้วงความรักที่มันเลวร้าย ต้องอยู่ท่ามกลางสายลมของความหนาวใจ และเปียกปอนไปทั้งใจด้วยหยดน้ำตา

รถคันใดแซงหรือแล่นสวนมา ฉันสอดสายตาแอบมองเสมอ แสนสุดจะคิดถึงอยากเห็นหน้าเธอ แต่พอได้เจอ น้ำตาฉันเอ่อไหลร่วง

ไม่ต้องเสียใจ ที่ไม่เคยเจอรักแท้ ไม่ต้องเสียใจ ที่เจอแต่คนหลอกลวง ไม่ต้องเสียใจต่อไป เธอไม่ต้องห่วง นับแต่นี้เธอเองก็จะมี คนที่รักเธอตลอดไป