เจ็บที่ยังเหลือ เธออยู่ในหัวใจ ที่ยังมีเยื่อใย ให้กับคนที่เดินหายไป ตั้งนาน เจ็บที่ความทรงจำ ยังทำให้ไหวหวั่น เจ็บที่ทำทุกอย่าง ให้ลืมเธอสัก...

ให้ยืนตากฝน จนเปียกไปถึงหัวใจ ให้มันเป็นไข้ ให้ยืนหนาวตายหน้าบ้านของเธอ เมื่อเธอตื่นมา จะพบว่ายังมีใครรอเสมอ เผื่อว่าเธอจะยอมเห็นใจ คน ๆ นี้...

ยิ่งเธอวางใจ ยิ่งสนิทกันมากเพียงใด ยิ่งรู้สึกว่าเหมือนไกลออกไป ทั้งที่อยู่ใกล้ ๆ เธอ อยากจะดีใจที่ได้เป็นคนสำคัญของเธอ สุดท้ายต้องก็ยังทุกข์...

มีนิทานนมนานกาเล ปูนาขาเกตัวใหญ่ซะไม่มี เอามือไปจับปูก็งับทันที จะทำยังไงเอาไม้ไล่ตี ตีก็ตีไม่ถูก ถูกก็ไม่ตั้งใจตี ปูมีขามากมายแต่ทำไมหัวปูม...

ผมมาตามหาผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งที่ฟังนั้นเธอพักอยู่ ชั้นบน ห้องสุดท้าย คุณจำได้ไหมหรือใครช่วยตาม อยากไต่ถามพบเพียงเห็นหน้า ก็จะ อบอุ่นใจ