หมั่นรดน้ำดูแลต้น แดดลมฝนก็ไม่หวั่น อดใจรออยู่ไม่นาน ดอกผลหวานก็ออกมา ต้นไม้แห่งความรัก แน่นอนนักไม่โรยรา พรุ่งนี้จะกลับมา ตามสัญญาพบที่เดิม

ที่รักเธอ รักด้วยชีวิต อย่าคิดเลย รักไปเท่าไร ที่ให้เธอ แม้มันจะหมดหัวใจ ไม่เป็นไร ไม่ต้องทอน อย่าทำตา ลอย ๆ อย่ามาคอยดูแล ไม่ใช่คนงอแงหรือว...

จะเอาโลก มาทำปากกา จะเอานภามาแทนกระดาษ เอาน้ำหมดมหาสมุทร แทนหมึกวาด ประกาศพระคุณไม่พอ ใครหนอ รักเราเท่าชีวัน

มันผิดใช่มั้ยที่คิดถึงเธอจนแถบขาดใจ มันผิดใช่มั้ยที่มาทักทายคนเคยรวมทาง มันผิดใช่มั้ยที่ยังรักเธอ รักไม่เคยจืดจาง ยังอยากจะหวัง ยังอยากจะรอ

ไม่ต้องเสียใจ ที่ไม่เคยเจอรักแท้ ไม่ต้องเสียใจ ที่เจอแต่คนหลอกลวง ไม่ต้องเสียใจต่อไป เธอไม่ต้องห่วง นับแต่นี้เธอเองก็จะมี คนที่รักเธอตลอดไป