Seven hankies blue I filled with my tears Seven letters, too, I filled with my fears Guess it never pays to make your lover blue

ฉันรักแต่เธอ และรักมานานเกินไป ยิ่งรักเท่าไหร่ยิ่งอยากยอมแพ้ ฉันขออย่างเดียว ให้เขาจริงใจดูแล อย่างที่ฉันได้ทำ เพื่อเธอเสมอ

เคียว คันเก่ากร่อนแล้วแก้วตา โอ้นานหนักหนาน้องนางทิ้งนาหนีไกล ลืมรวงข้าวลำคลองเคยอาบน้ำใส กลับขุ่นข้นเหมือนน้ำใจ เจ้าหนีไกลลืมลำตะคอง

อดีตที่ผ่านไปช่างมัน ลืมกันเสียที ไม่มีคุณค่าพอให้จดจำ อยากจะบอกเธอไว้สักคำ เธอจงรับฟัง ว่าฉันคนนี้ยังไงก็รักเธอ อย่าไปสนใจ ลมที่พัดที่ผ่านมา

Walk on through the wind, Walk on through the rain, Tho' your dreams be tossed and blown Walk on, walk on with hope in your heart