ห่วย!! มันเป็นจั่งใด ละแม่ใหญ่อันนี่แหม คือมายากนำแท่ ชีวิตของผู้อื่น สืบเก่งเว้าเก่ง แสนรู้ทุกวันคืน เดี๋ยวสิได้สะอื้น ระวังไว้แม่ใหญ่แดง อ...

มันคงไม่มีแล้ว ไม่มีวันนั้น วันที่เธอจะรักกันเหมือนอย่างเก่า ภาพในกระจกร้าว มันยังคงชัด กรีดลึกลงในใจฉัน ไม่มีอีกแล้ว มีผู้คนเป็นหมื่นพัน

ชมแล้วชมเล่า เฝ้าชะแง้แลดู เพลินพิศเพลินอยู่ ไม่รู้ลืมเลือน เดือนแสงเดือนผ่องวันเพ็ญ แสงจันทร์เพ็ญ เด่นงามใดจะเหมือน โฉม งาม

รักละมุมละไม ติดตรึงไว้ในความทรงจำ ทุกทุกการกระทำ จดจำไว้ พิษรักรอยระบม ขื่นและขมระทมทรวงใน จดจำไว้ จนชีพวาย

เป็นความหวัง ของครอบครัว คือทูนหัว ของพ่อและแม่ เป็นคนดี ไม่มีข้อแม้ มอบ รักแท้แก่ทุกคน เธอ ช่างงดงาม เกินกว่าใคร แต่ถูก พรากเอาไป น่าใจหาย ...