บอกเลิกบ่ออก บอกฮักบ่ได้อีหลี ขอโทษคนดี อย่าให้น้องนี้เลือกเลย กับเขาน้องฮักเบิดใจ ส่วนตัวอ้ายกะแสนดี ถ้าฮู้สิมีมื้อนี้ น้องสิบ่ให้ไผเจ็บ

เรามีดีที่ไหนกัน แค่มีความสัมพันธ์เดียวดาย ไม่มีความหมาย ใด ๆ ไม่มีความหวังอะไร ไม่มีความฝันอันยิ่งใหญ่ ที่มีให้เพียง กันและกัน

โอป่าซางเจ้าเอ๋ย เพิ่งเคยได้ไปครั้งเดียว หัวใจโน้มเหนี่ยวรัญจวน เพียงได้เห็น เสมือนเป็น บุญชักชวน ใจฉันป่วน เมื่อหวนคิดถึงป่าซาง

เพราะโลกนี้มีเธอเพียงคนเดียว ฉันจึงเสียเธอไม่ได้ ถ้าเธออยากทำร้ายก็เชิญ แต่อย่าเดินหนีไปจากฉัน นึกเสียว่าสงสาร อย่าลงทัณฑ์ด้วยการลาจาก

มันทรมานเมื่อฉันต้องขาดเธอ มันจะตาย ลมหายใจจะหมด น้ำตาไหลหลั่ง หลั่งไหลเป็นทาง ทรมานชีวิตที่ขาดเธอ ต้องอยู่กับลมหายใจแผ่วแผ่ว