เพราะทางที่ฉันเดินในตอนนี้ไม่มีเธอ เมื่อเธอได้พบเจอทางที่โรยกลีบดอกไม้ กับฉันมันลำบากเธอจึงเดินหนีไปไกล อยากฝากชีวิตไว้ให้ แต่สุดท้ายต้องล่ม...

ที่รัก หากว่าเธอตัดสินใจ อยากจะเดินจากฉันไป มีเรื่องวานเธอช่วยที ที่รัก หากเธอออกจากห้องไป วานเธอปิดประตูนั้น กลัวใครมองเข้ามา แล้วเห็นน้ำตา...

ชีวิตที่ขาดเธอ เหมือนจะขาดใจ ที่สุดไม่เหลือใคร อยู่กับใจที่เงียบเหงา ชีวิตต้องเปลี่ยนไป จากมีเธอข้างกายทุกวันเหลือเพียงเงา ยังคงรอให้เรา ได้...

ก็เวลา ยังไม่เดินเป็นเส้นตรง แล้วความรักที่มั่นคง จะมีจริงไหม เปรียบดังแสงสว่าง สาดแสงไกล แต่มันก็ยังมืดลง ไม่คงไว้ จะกี่ครั้ง ที่ฉันได้พยาย...

น้องยื่นน้ำเย็น พี่เห็นก็คว้ามาดื่ม ด้วยจิตใจปลื้ม ว่าร้อนคงถอนคงคลาย กว่าจะรู้ ว่าน้องให้ของกินตาย ทุรนทุราย ด้วยพิษร้ายน้ำกรดแช่เย็น