อย่าปล่อยให้ฉันยืน อยู่คนเดียวเปลี่ยวใจเหลือทน ฝ่าพายุฝ่าแดดลมฝน จนมาพบเธอ อย่าปล่อยให้ฉันรอ ด้วยใจท้อและทรมาน

เป็นลาง สังหรณ์ เมื่อตอน วันลอย กระทง สายน้ำไหลเชี่ยว ไหลส่ง กระทงสองเราแยกทาง กระทงเจ้านั้น ล่องไปเหมือนใจมุ่งหวัง กระทงของพี่หลงทาง ลอยขวา...

เพราะยังเป็นหนุ่มจะงอมืองอเท้ารอคอยทนไม่ไหว จึงต้องไปเป็นหนุ่มนักแสวงหา หาทางให้ได้ดี ในดวงตามีแต่ความหวัง ทุกข์ ๆ คนต่างมีความหวัง จึงมีควา...

ปีกมีไว้ทำไม ถ้าไม่เคยมีใคร ให้โอบ รู้ความในใจคงไม่มีประโยชน์ ไม่มีใครให้เข้าใจ หัวเราะได้ และสามารถจะงมฟ้าที่กว้างใหญ่

นกนางแอ่น ลืมปลายโง้น แล้วก็โดนไปอยู่ตึก นกนางแอ่น เที่ยวกันหนุก วันนี้นอนตึก ลืมปลายโง้น ไม่ได้โกรธ ยังรักแน่น