อยากมีก็ต้องสร้าง ไม่ต้องมาอ้างว่าบ้านจน สองมือสองตีนเหมือนกันทุกคน แล้วไซรไม่ทนกับความลำบาก ถึงฐานะไม่ดี ไม่ใช่ว่ามึงอิรวยไม่ได้

ที่เลิกกับพี่น้องเห้นได้ดีทุกคน พอพี่เปิดเผยตัวตน คนกะกันหลัง อย่ามาปากหวาน ไม่อยากให้คิดจริงจัง ก็แค่อยากอิหลอกฟัน เค้าแหลงว่าบ่าวนั้นหรอย

มันคงไม่ง่ายอย่างนั้นมั้ง รักเธอ ฉันทุ่มเททุกอย่าง ทั้งชีวิตจิตใจ วันนึงเมื่อเธอที่ฉันรัก มาจากไป รู้ว่ามันไม่เหลือให้แรงหายใจ ให้ลืมก็ไม่มี...

ก่อน ดวงตะวันจะลาลับไป ก่อนไฟดวงนี้จะเลือนหายไป ฉันจะมีเธออยู่ ให้เธอรู้ในใจตลอด ก่อน เสียงที่ลมได้พาพัดไป กลับกลายเป็นเสียงแห่งความเงียบงัน...

ไผกะได้ในชั่วโมงนี้ ผู้ ได๋กะได้ ในชั่วโมงนี้ สิดีบ่ดี อ้ายกะบ่สนใจ ขอให้แอวดีลีลาจัดนั้นมักหลาย มาเด้งมาฮอนสองคนกับอ้าย ฟ้าวมาขยับ ป๊าบ ป๊า...