แม้มีปีกโผบินได้เหมือนนก อกจะต้อง ธนูเจ็บปวดนัก ฉันจะบินมาตายตรงหน้าตัก ให้ยอดรักเช็ดเลือดและน้ำตา

จะทิ้งก็ทิ้งไปเลยไป ไม่ต้องสนใจ ฉันไม่ตายง่าย ๆหรอเธอ แล้วฉันจะง้อเธอทำไม ก้แค่เสียใจ แต่ฉันไม่เสียดายกับคนมักง่ายอย่างเธอ

หลงกลเธอแล้วทำไงได้ จะถอนตัวแต่ใจมันไม่ยอมห่าง หลงกลเธอแล้วคงต้องยอมเธอทุกอย่าง ลองดูอีกที เจ็บนี้ไม่ถึงตาย

จากนี้ เหลือเพียงภาพทรงจำ เหลือเพียงแค่บางคำ ให้เราได้เก็บไว้ จบแล้ว เมื่อความจริงมันช่างโหดร้าย ชีวิตคือการจากลา พรุ่งนี้ไม่มีความหมาย

เจ็ดนาฬิกา รีบมาเล่าเรียน ใจยังหมุนเวียน ถึงเรียนสับสน ชอบคิดกังวล ไม่พ้นเรื่องเธอ นี่ไงเพื่อนเกลอ รูปเธอ แฟนฉัน ภูมิใจฉันได้เธอมา จะถนอมกล่...