คนคืออ้าย ย้อนหัวใจบ่มียี่ห้อ ได้แต่แอบฮักข้างเดียวก่อจ่อ ผิวปากถากน้องยามมองไกลไกล บ่มีดีกรีพาเจ้าไปมี ยี่ห้อคุณนาย คนบ่มีเครื่องแบบจั่งอ้า...

เพราะเมื่อรุ้ง ลาจาก ขอบฟากฝั่งฟ้า นั้นยังคงเหลือ รอยประทับใจ ผืนแผ่นฟ้า ว่างเปล่า ได้เคยมีรุ้ง พาดทอ ต่อเติมแต้มสี สวยงาม ก็ขอบใจ

เต้นกินรำกินเหมือนเก่า แต่อยู่ในร้านเหล้าไม่ใช่โรงโนราห์ อยู่บนเวทีเซ็กซี่เสียจนร้อนฉ่า ถ้ามัวแต่อายก็ต้องอดตายซิท่า แต่ขอให้ดูแค่ตา อย่าได้...

อย่างนี้แล้วกัน ในเมื่อฉัน ทำให้คุณต้องอ้างว้าง จะขอกันสักครั้ง ขอให้คุณให้อภัย อย่างนี้แล้วกัน ถ้าอย่างนั้น ฉันก็คงต้องปลอบใจ

จอหนังลุงผ้าถุงผืนเก่า นายหนังชรา ความสาวบุปผา แห้งโรยรา ไม่ใครเอาหรอก แต่หนังลุงโนราห์ หรือว่ารองแง็งเพลงบอก ศิลปะปักษ์ใต้ยังขายออก ผ้าถุงล...