หากเธอสมหวังในวันหนึ่ง ให้รู้ว่าฉัน ยังแอบเห็นและชื่นชม หากเธอท้อแท้ฉันยังอยู่ หากแม้นไม่เห็นฉัน จงโปรดรู้ ไว้ว่าเธอ ใช่อยู่คนเดียว

จะไปดวงดาวที่ไกลสุดปลายฟ้า ไปดวงจันทร์ที่ล่องลอยบนนภา ไปเป็นคนที่สูงจนเกินกว่า คำที่ใครเขานินทา จะไปเป็นคนที่ยืนอยู่บนนั้น มันอาจไกลแต่หัวใจ...

เมื่อน้ำใต้ศอกมันไหลออกจากตา มันไหลลงมาอาบท่วมหัวใจ ไม่เคยจะยอมให้ใคร ทำไมต้องยอมให้เธอ เมื่อน้ำใต้ศอกมันไหลออกหมดใจ เหลือเพียงร่างกาย ที่ไร...

ไปอยู่ที่ไหน ขวัญใจพี่หลวง โอแม่พุ่มพวงเจ้าลืมพี่หลวงแล้วหม้าย ที่เธอยืนยันเป็นหนักเป็นหนา สี่ปีจะหวนมาใหม่ แล้วนี่อะไร ใยเธอลืมสัญญา

นี่คือวันที่ดีที่สุด ในชีวิตของฉันทั้งหมด และฉันคิดว่ามันเป็นยิ่งกว่าฝัน ที่มีคนที่ดีที่สุด ได้มายืนเคียงข้างฉัน ขอสัญญาว่าจากนี้ ฉันจะมีเธอ...