จะไปก็ไป จะต้องอะไรนักเล่า โลกใบเก่า ๆ กำลังจะเน่าเหม็นฉึ่ง ในอ้อมกอดฝัน วันแห่งความคิดถึง เอาห้วงคำนึง แขวนไว้ที่ปลายดวงดาว

ฉันร้องแทบบ้า ให้มันรู้ไปว่าจะตายไหม ที่เธอบอก ไม่รักไม่อยากอะไรกับฉันทั้งนั้น ฉันรักเกินกลั้น เหมือนโดนโรคร้ายใกล้ตายทุกวัน

เผื่อว่าวันพรุ่งนี้ พรุ่งนี้ เขาจะกลับมาหาฉัน กลับมารักอีกที จะนานเท่าไรก็จะรอเขาอย่างนี้ เชื่อฉันเถิดอย่าเสียเวลาอีกเลย กี่ครั้งที่เธอบอกฉั...

มันเจ็บแค่ตอนหายใจ แค่วันละหลายหมื่นครั้ง แค่หมดไม่เหลือความหวัง แค่พังไม่มีชิ้นดี มันเจ็บแค่ตอนหายใจ เจ็บไปอีกนานหลายปี คงเจ็บไม่มากกว่านี้...

รู้ รู้ ใจฉันมันก็รู้ ยังฝืนสู้ความจริง แม้จะห้ามใจ ใจฉันทำไม่รู้ เบื่อฝืนใจต้องยอม ให้ใจคิดถึงเธอ ตัวฉันต้องยินยอม แพ้พ่าย ปล่อยให้ใจฝันใฝ่...