งาม แต๊ๆเลยหนอสมกำน้ำกำเปิ้นบอกเวียงพิงค์เป็นเวียงสวรรค์ดอกไม้บานหน้าหนาวเหนือกำรำพันรัญจวนกึ๊ดเติ้งหากันเมื่อยามที่เฮาห่างไกล.โอ สักขีน้ำ ป...

แสงเรือง ๆ ที่ส่องประเทืองอยู่ทั่วเมืองไทย คือแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่ โอ้ครูไทยในแดนแหลมทอง เหนื่อยยากอย่างไร ไม่เคยบ่นไปให้ใครเขามอง ครูนั้นยัง...

พอได้แล้ว ปล่อยความคิดให้เป็นเพียงลมที่ผ่าน ไม่มีความหมายสักเท่าไหร่ หยุด ความคิดถึงเขาเสียที โอบกอด ความจริงวันนี้ไม่มีใคร

ต้องขอบคุณน้ำตา ที่สอนให้จำในบทเรียน น้ำตา ที่ไหลรินในวันที่หัวใจอ่อนล้า วันนี้พึ่งรู้คุณค่า ในช่วงเวลาได้เคยเจ็บ เคยหวังและไม่เป็นดั่งใจ เร...

เพราะว่าฉันนั้น อิจฉาเหรอว่าสุขใจ น้ำตาที่ไหลนั้นไหลมาจากจุดไหน เป็นเพราะฉันเสียใจ หรือเป็นเพราะฉันชื่นชม ที่ได้เห็นเธอกับเขา รักกันขนาดนี้ ...