กูอาจจะล้ม เป็นร้อยเป็นพันครั้ง แต่แน่นอนกูไม่ถอย และต่อให้ฟ้าจะเล่นตลก ชีวิตกูตกต่ำ จะเอาชนะทุกคำดูถูก ใครมองยังไงก็ช่างมัน และกูมันจนทำได้...

นี่ตัวฉันผิดหรือไร ฉันต้องใช้หนี้กรรมให้ใคร เจ็บที่มันต้องเป็นอย่างนี้ มีชีวิตไม่เหมือนใคร ฉันไม่อาจเลือกทางได้เอง จะมีใครบ้างไหมที่จะมาเห็นใจ

มารับจ้างเป็นพนักงาน อยู่ที่ผับเบ่งบานอาร์ซีโอ โอ เย มันระเบิดระเบ้อยังกะเปิด ป.โท เพราะเมียกูอยู่ที่บ้านเรา ทรวดทรงองเอวอ้อนแอ้น จังแม่นงาม...

เลิกแล้วต่อกัน อย่าฝันอย่าเจอ ไม่ขอรักเธอ อย่าเจอกันอีกเลย เลิกแล้วจบที จากนี้ไม่เอา จะขอเป็นคนเก่า ไม่มีเราไม่มีเธอ

อยู่ตรงไหน เปรียบเหมือนอยู่ในป่าช้า อยู่กลางแสงจ้า เหมือนคนนัยต์ตาไม่เห็น เบิ่งตาลอยคอยรักทั้งเช้าทั้งเย็น พิษรักมันบีบมันแค้น ไม่เป็นอันกิน...