จากไปแล้ว ไม่เคยคืนคอน เจ้าไม่ย้อนหวลคืนให้หงอย ให้มันพ้นผ่าน ไปกับการรอคอย โชคของคนบุญน้อย เฝ้าคอยแต่ความผิดหวัง

เจ็บบ่อย ๆ ค่อย ๆ ชิน อยากจะทิ้งเมื่อเธอกลับมา ก็คงต้องแล้วแต่เธอ ใจมันยอมเพราะรักเธอ พร้อมให้อภัยเสมอ เพราะฉันมันมีแต่เธอ เท่านั้นเอง

เวลา และโอกาส อิสรภาพ หลังวันที่รอ เธอต้องใช้มันเอง ไม่มีแปรงสีให้ละเลง ไม่มีใครจะมาร่วมครื้นเครง ไปกับเธอ เวลานาน ที่เธอทำให้ใครเขารอ

จ้องมองบนฟ้าค่อยคิดช้าช้า เรียกแรงปรารถนา ว่าอยากจะขอแต่ความสุขใจ อย่าด่วนใจร้อนบั่น ทอนชีวิต ช้าลงกันสักนิด หันมองชีวิต ด้านสวย มีทุกข์ข้าง...

คนอ่อนไหว กำลังใจสำคัญที่สุด อยากฟังคำพูด ที่แปลว่ายังมีคนห่วงใย ทุกสิ่งที่เจอ อยากฟังเสียงเธอโทรมาถามไถ่ พอเป็นเชื้อไฟให้คนคืออ้าย ยังหายใจ...