ใครจะอยากเป็นคนไม่ดี ผิดที่ใจไม่จำว่ามันไม่ควรรักใคร เจ็บที่ใครๆ เขาก็มองว่าเราหลายใจ เกลียดตัวเองจริงๆ ที่ฝืนหัวใจไม่ได้ ฉันยอมสองใจพราะรัก...

Seven hankies blue I filled with my tears Seven letters, too, I filled with my fears Guess it never pays to make your lover blue

พระคุณแม่มากเกินคณานับ ลูกขอกราบด้วยความซาบซึ้ง รักของแม่ยังติดตรึง จะเป็นคนดีที่หนึ่งในดวงแด ลูกจะทนบนทางชีวิต ไม่ทำผิดไม่อ่อนแอ ทุกข์ปานใด...

แม้กระทั่งตอนนี้ เขายังอยู่ตรงนี้ ในภาพทรงจำสีจาง ๆ เหมือนว่าจะเลือนหาย คล้ายว่าจะเลือนลาง บางอย่างก็ยังไม่เปลี่ยนไป

ซัล-รัง-ซัล-รัง-ซัล-รัง-ดึล-รยอ-โอ-นึน-บิซ-โซ-รี ดู-กึน-ดู-กึน-ดู-กึน-ดู-กึน-ตอล-รยอ-โอ-นึน-เน-กา-ซึม ซัล-รัง-ซัล-รัง-ซัล-รัง-ดู-กึน-ดู-กึน-...