จนมาเห็นกับตา จนพาใจมาเจ็บ ฉีกบ่มีหม่องเย็บ หัวใจที่ให้เจ้า เว้ากะเว้าบ่ได้ จนมาพ้อ จัง ๆ เจ็บปานถืก ตีนถั่ง อุกอั่งปานผีบ้า คิดว่าเขาสิฮำฮอ...

เมื่อลืมตา ก็เห็นหน้า ยามหลับตา ก็ไม่หาย เธอยังอยู่ใน หัวใจทุกวินาที ตอนกินข้าว ก็คิดถึงเธอ ยามละเมอ ก็ยังเรียกหา เหมือนคนบ้า ไม่ถึงยาโรงบาล

มันดีแล้วที่รักของเราได้จบไปตั้งแต่วันนั้น คงดีเเล้วที่เขามาเป็นคนรักใหม่ เพราะรอยยิ้มของเธอนั้นคือคำตอบ ว่าเขานั้นช่างดีแค่ไหน มันคือยิ้มที...

อย่าทำแบบนี้เลย แบบนี้เลย เหมือนฉันไม่เคยมีความหมาย เธอไม่เคยสนใจไม่เคยเห็น เป็นแค่เพียงอากาศ แค่ลมที่พัดไม่มีตัวตน

ต่อให้เชือกวิเศษผูกเราเอาไว้ เหนี่ยวรั้งให้ตายคงได้แค่ตัว ยิ่งห้ามเท่าไหร่ ยิ่งยื้อแค่ไหน ยิ่งเห็นแก่ตัว... เมื่อรักมันทำให้เธอหนักใจ ฝืนไปม...