อย่าเข้าใจฉันผิด โปรดอย่าเข้าใจฉันผิด  ฉันคิดอะไร ๆ ไม่ต่างกับใจเธอเหมือนกัน แต่เพราะอะไร อารมณ์ ฉันถึงเปลี่ยนแปลงได้ทุกวัน  ที่จริงฉันรักเธ...

So why did I give my heart so fast It never will happen again But I was a mere child of sixteen I've aged a year since then

เวลา และโอกาส อิสรภาพ หลังวันที่รอ เธอต้องใช้มันเอง ไม่มีแปรงสีให้ละเลง ไม่มีใครจะมาร่วมครื้นเครง ไปกับเธอ เวลานาน ที่เธอทำให้ใครเขารอ

ไม่มีแล้ว แววตาคู่นั้นที่คอยห่วงใย แม้เสียงที่เคยปลอบใจเมื่ออ่อนล้า ไม่มีมือที่คอยสัมผัส ให้กำลังใจคืนมา จากวันนี้คงมีเหลือแต่ ความเหงา

เห็นเพื่อนหนุ่ม หนุ่ม เขาควงแฟนสาว ชวนกันชักว่าว สายทอดยาวขึ้นปลายฟ้า พอค้างปางหวัน คงสุขสมอุรา แฟนพี่ไม่มา ชักว่าวท่าคนเดียว