เป็นบักคำผลาญ ที่คนส่า หยดน้ำตาแม่ทำให้แคร์ ใจแม่คงเจ็บหนัก ลูกมันซั่วคักที่ลืมดูแล บักโตปัญหาคนเดิม สิเป็นคนดีแล้วเด้ออีแม่ สิตั้งใจลบ เฮ็ด...

จึงวาดปลายปากกา จารึกลายเส้นศิลป์ แทนอารมณ์อันโบกบิน เป็นดินและลมน้ำไฟ คือความรักความคิดถึง ยิ้มเธอที่ตรึงตราไว้ ผมยาวนุ่มเนียนสยาย ฉันรักเธอ

กอดหน่อยได้ไหม ด้วยคำว่าคิดถึง อยากฟังอีกสักครั้งหนึ่ง ให้ใจได้อุ่นใจ อยู่ห่างขนาดนี้ คิดถึงกันบ้างไหม กอดบ่อย ๆ ได้ไหม ถ้าใจเธอเหงาเหมือนกัน

มันจะมีสิทธิ์ไหม แค่อยากจะบอกว่าชอบเธอ จากไอ้คนเซอร์เด็กใต้ถามเธอจริง ๆ มีสิทธิ์หม้ายรับรองรักแล้วไม่ชิ่งไม่ทิ้งใคร ไม่เด่นไม่รวยอย่างใครเขา...

พ่อจ๋า แม่จ๋า ทนเหนื่อยหน่อยนะ สักวันฟ้าคงเข้าใจ อ้อนวอนต่อดาว ที่ฟ้าแสนไกล ขอเพียงครอบครัวสบายเท่านั้นก็พอ เหนื่อยแค่ไหนหัวใจไม่เคยท้อ แพ้ก...