เปลวไฟแผดเผาแล้วเมืองใต้ ลาลับหายตายจากกัน บ้านนี้เมืองนี้แผ่นดินนี้เป็นของใคร แล้วฉันจะไปอยู่ไหน ที่ตรงไหนไม่ฆ่ากัน

บนฟ้ามีเมฆลอย บนดอยมีเมฆบัง มีสาวงามชื่อดัง อยู่หลังแดนดงป่า มีกะลาล่าเซอ มีหนุ่ม ๆ เผลอฮ้องหา มีสาวงามขึ้นมา แล้วมี มิดะ

ใจฉันเคยทนได้ หากยามพบใครเคียงคู่ เธอเห็นเธอมีรัก จะไปแสนไกลไม่อยากเจอ ให้จงจำไว้ ฝากดวงใจเพ้อ ยังรักเธอ คนเดียว ไม่เปลี่ยนแปลง

เขตแดนแคว้นใดเที่ยวถึง แต่ไม่ซึ้งในใจพี่ เคยผ่านเคยพบใคร ๆ แต่ไม่หวานซ่านฤดี ไม่ซึ้งใจพี่เหมือนที่เจอติ๋ม

รักเธอ รักเธอ รู้เพียงเท่านั้น แม้เราบังเอิญได้พบกัน หรือฟ้าบันดาลให้พบเธอ เราโชคดีที่เราต่างคนค้นเจอ แค่เสี้ยวนาทีที่พบเธอ หัวใจก็บอกให้รู้...