ไหนว่า จะจำ จะจำแล้วไงไม่จำ แต่เจ้ากลับคำหัวใจไม่จำ ไม่จริง หัวใจไม่จริง ช่างลวงช่างหลอกยอกย้อน ดั่งน้ำใบบอนกลอกกลิ้ง น้ำใจไม่จริงอย่างคำ

ที่หุ่นไล่กากางแขน ก็เพราะรอแฟนกลับมา วันเดือนผ่านไปทุกครา ตรึงตรายังอ้าแขนรอ ไม่เคยเอ่ยปากใด ใด สักคำก็ไม่ร้องขอ นับครั้งไก่ขันเฝ้ารอ ชินชา...

แค่อยากให้รู้ไว้ว่าฉันไม่เคยรักใครเท่าเธอ เก็บเอาไปนอนเพ้อ เพราะคิดถึงเธอคนเดียวรู้มั้ย แต่สิ่งที่ฉันคิด นั้นมันมีเหตุผลใช่งมงาย

ทำไมน่ารักขนาดนั้น เธอหลุดจากฝันมาหรือไง นี่แหละที่หามานาน ประมาณอย่างนี้แหละโดนใจ ไม่คิดว่าจะมาเจอะแถวนี้ เพิ่งหล่นจากฟ้าหรือไงนะ

ล่ะแม่นวาเด้อน้อง มาเห็นเจ้าหล่ะผู้ยิ้มแป่นแวน คันอ้ายได้เจ้าซิซื้อทองเส้นท่อแขน ผู้แหวนน้อยหัวนิลพันค่า ฝากเสียงแคนลอยลม ให้พัดใจเจ้ามา