หาย ไปจากสายตา ไม่คิดว่าเธอจะทิ้งไป ฉันไร้เรี่ยวแรงเมื่อรู้เธอไม่กลับมา ร้อง จนหมดน้ำตา เวลาเยียวยารักษาใจ เวลาละลายความหลังไป

เธอยังคงจะทิ้งกันลงอีกไหม ถ้าหาก คน ๆ นี้รักเธอจริง ยิ่งกว่ารักตัวเอง มีเวลาให้คิดจนจบเสียงเพลง ถ้าหากเพลงนี้เล่นจนจบ เธอไม่ค้นพบเลย

ดวงตะวัน ทอแสง มิถอยแรง อัปรา เป็น เปลวไฟที่ไหม้นาน เป็นสายธารที่ชุ่มป่า เป็นแผ่นฟ้าทานทน ขอมอบดอกไม้ในสวน ให้หอมอบอวลสู่ชน จงสบสิ่งหวัง ให้...

ยิ้มแค่รอยยิ้ม แต่น้ำตาหลั่ง สั่นเท่าไหร่ ไม่หยุด ฉันอยากจะยิ้ม ให้เธอนาน ๆ จวบจนชีวิต สลาย ไม่มีวันเหล่านั้น อีกต่อไปแล้ว แต่ใจ ฉันยังเต้นร...

ชะนีน้อย ๆ มันก็ห้อยกิ่งไม้ ร้องรำพิไรอยู่บนยอดยาง บ้างหวนพระทัยให้ละทาง คิดถึงสุรางค์ที่เคย เลี้ยงสอน เอ่ยแจ้ว ๆ ว่าแว่วเสียงเสนาะสำเนียงชะ...