ทุกการแจ้งเตือน จึงทำให้มีน้ำตา ดึงความทรงจำคืนมา แต่บ่อาจพาเจ้าคืนมาได้ เจ็บซ้ำๆวนๆเวียนๆ คือจั่งถึกเขียนสักลงใส่หัวใจ เป็นหยังก่อนน้องสิไป...

ไว้นุ่งแอ่วงาน สงกรานต์เจียงใหม่ ตวยอ้ายนะกะ สาดน้ำสาดท่าม่วนกันเติงวัน ถ้าเงินเหลือพอ สร้อยคอแห๋มเส้นไว้เป็นของขวัญ นั่งนับคืนวันอยู่สันกำแพง

เดินทางตามธารา นานมามีคนผ่านไป ยอดกวีหนึ่งของเมืองไทย ลอยเรือไม่ใกล้จะไปอยุธยา เอ่ยบทกลอนยอกย้อนวาจา ฟังดูเถิดว่าพรรณาเช่นไร

กว่าจะถึง วัน ช่างนานเหลือเกิน พึงจะรู้ ตัว ไม่ใช่เลย ไม่ใช่เลย พรุ่งนี้ เรา ต้องไม่ลืมว่าเลิกคอย ... เลิกคอย

อยากเกิดมาโง่เอง อยากเกิดมาโง่เอง ก็ใครเขาสั่ง ก็ใครบังคับ ใจฉันไปให้เธอเอง ก็อยากไปรักเอง เจ็บเองก็แล้วกัน... ต่อไปวันหลัง จะได้ไม่โง่เหมือ...