เขานั้นมันวินเทจ อ้ายมันเกษตรกร เจ้าจั่งบ่ออนซอน คนนอนเถียงนา เขาพาเจ้าไปเดินฮ้าง อ้ายสิพาหย่างไปเล่นท่งนา ไปนำอ้ายอยู่บ่ เขานั้นมันเด็กเทพ ...

บ่หาญกล้า ไผว่าฟ่าวฟัง บ่หาญกล้า ไผว่าฟ่าวฟัง เรื่องความฮักตอตัง ตอตัง ตังต้องจองวินแปนมินลิน อันควมฮักในทรวง บ่ได้หึงได้หวง แต่อย่าควงหนอมา...

สุดที่รัก ลืมแล้วหรือไร โปรดเห็นใจขอให้สมจิตชิดเชย หวานซึ้งอันใดจงอย่าร้างเลย ขออย่าเฉยเมยรักเอยขอให้เหมือนเดิม

ฉันไม่รู้เมื่อไรจะเป็นรายต่อไป ที่ถูกทิ้งลงถ้าสิ้นความหมาย ตอนนี้ยังชื่นใจ จึงอยากคบไป ถ้าเบื่อเมื่อใดสัมพันธ์แปรเปลี่ยน

เจ็บปวดเสมอเมื่อเห็นว่าเธอห่วงใยแต่เขา ใส่ใจทุกเรื่องราวของคนไกล แล้วคนใกล้ตัวอย่างฉัน ที่คอยเฝ้าเอาใจ ต้องเก็บอาการอยู่ร่ำไป