เจ็บที่ใจมันไปรักเธอ ตั้งนาน เจ็บที่เป็นเธอที่ทำร้ายกัน ได้ลง คนที่เคยเป็นความรัก กลับเป็นเพียงแค่ความหลง เพราะรักคำเดียว ทำคนให้พร่ำเพ้อ ฉั...

หยุดเถอะขอร้องได้ไหม หยุดใจที่ใครสักที เตือนด้วยความหวังดี ให้ฉันเป็นคนสุดท้าย เลือกสักคนเถอะหนาที่รัก ตัวจริงเธอมีบ้างไหม

แม้แต่ใจเราเอง เคยบังคับมันได้ที่ไหน ถึงสั่งมันยังไง ก็ไม่เห็นมันฟังสักที แม้แต่ใครบางคน ต่อให้รักมากสักแค่ไหน ถ้าเขาอยากลืมไป ก็ตามสบาย ตาม...

ใจคนคอยทำไมมันเหงาอย่างนี้ แต่ละวินาทีทำไมเชื่องช้าจัง คนทางนี้นั้นคงทำได้แค่หวัง ได้แค่รอ ว่าคนทางนั้นจะคิดถึงกันบ้างไหม อยู่ห่างไกล เธอหนา...

เพราะชีวิตนั้นสั้นนัก... ผ่านพบแล้วพลันผ่านไป... แต่อาจหลงเหลือริ้วรอย... ฝังลึกในความทรงจำ... เคยมีบ้างมั้ยใครหนอ... ผ่านพบแล้วพลันผูกพัน.....