วันนี้คนที่เรารักมาจากเราไป ความตายพรากเธอไปไหนใครเล่าจะรู้ เธอคงจะเหงาเคว้งคว้างคงเศร้าสับสน ผู้คนมากมายความตายใยเลือกเอาเธอ ไปแล้วไม่มีหวน...

ล่ำบึ้กไปเท่านั้น ไม่เห็นเขาหล่อกว่าแฟนฉัน ไม่เห็นจะสักเท่าไรไหนใครบอกคิ้วหนาหน้าตาก็ดี รู้ไหมฉันแอบดูกี่ที ยังไงก็ยังไม่น่าสนใจไว้จอนมีลักย...

พ.ศ. สองห้าสองสี่ ผู้ใหญ่ลีตีกลองประชุมร้อนลมว่าวรุม ดั่งไฟสุมทั่วถิ่นดินแล้ง บ้านเราผู้เฒ่าผู้แก่ แต่ละ คนแต่ละคนหน้าแห้ง

จะรออยู่ตรงนี้ให้เธอกลับมา จะเฝ้าคอยตามค้นหาทุกวันทุกเวลา ไม่ว่าเธออยู่ที่ใด ไกลสุดแสนไกล แต่อย่างน้อยมันก็คุ้ม ถ้าวันหนึ่งเราได้กลับมารัก

กว่าจะรู้ใจกันมันก็นานแสนนาน กว่าจะมาเป็นเพื่อนกันต้องใช้เวลาเนิ่นนาน อยู่กันมานานแสนนาน จากกันไปไกลแสนไกล จดจำไว้ เพื่อนยังไม่ลืม