ฉันก็ไม่รู้ก้ไม่รู้ว่าฉันจะทนได้นาน (สัก) เท่าไหร่ ฉันจะรักเธอรักเธอได้นานขนาด... ไหน ฉันก็ไม่รู้ก็ไม่รู้ว่าฉันจะทนได้นานสักเท่าไร อยู่คนเดี...

ทำครัวก็กูนี่ ล้างจานก็กูนี่ ชักผ้าก็กูนี่ ที่หลับที่นอนก็กูนี่ อะไรก็กูนี่ นั่นเมียคนดีนั่งกินนอนกิน อยากไปถือศีลให้สิ้นเวรกรรม

ทุกสิ่งล้วนมาจากการทุ่มเทฝึกฝน ข้าฝึกจนทนทานกับความเปลี่ยวเหงา ทุกคืนจึงมีแต่ข้าและเงา ตำรากับโคมไฟ ร้อยพันตำรา และอักษร ได้นำข้าย้อนเวลาหวน...

สบตาครั้งสุดท้าย กุมมือเธอเอาไว้ พร้อมกับคำว่าลาก่อน หยดน้ำตาเปียกปอน เปื้อนรอยยิ้มจาง จาง ระหว่างที่ก้าวจากกัน จากวันนี้เป็นต้นไป คงไม่มีใค...

เขาเป็นของคนอื่น ท่องเอาไว้ในใจ เขาเป็นของคนอื่น เขียนเอาไว้ข้างเตียง ของที่ขอยืมมา แลกมาด้วยน้ำตา เมื่อมันถึงเวลา คืนให้เจ้าของ