เธอใส่เสื้อฟิต มันไม่ค่อยมิดชิดเห็นไปถึง ไหน ๆ มันบางไปมั้ย รู้ว่าเธอมั่นใจแต่มันไม่เหมาะสม กระดุมเม็ดน้อย มันก็แทบหลุดลอย ปลิวไปกับสายลม

เธออาจจะลืมไปแล้ว ว่าฉันก็เป็นสิ่งมีชีวิต ที่คิดได้และเจ็บเป็นเหมือนเธอ เธออาจจะลืมไปแล้ว ว่าฉันก็มีสมองและหัวใจ เกิดแล้วตายเหมือนกับเธอ

ผ่านสีคิ้วอำเภอสูงเนิน มองเผินเผิน ดังเนินเนื้อนาง รถทัวร์แล่นถึงปลายทาง แม่โฉมสะอาง เจ้ากำลังแต่งงาน โยนทิ้งความเศร้า

เพื่อนไม่เคย ไม่เคยทิ้งกัน ไม่ว่าความฝัน นั้นจะไกล สักเท่าไร จะหกล้ม ซม ซาน เมื่อใด เพื่อนจะปลอบใจ. ไม่มีคน ที่จะ รู้ใจ ไม่มีใครรัก และตามใจ...

กราบขอพรเจ้าปู่ตา ผูกแขนข้อ..มือ กราบพระเจ้าใหญ่องค์ตื้อแห่งวัดปากแซง สาธุเด้อ..ให้ลูกหลานอยู่ดีมีแฮง เบิ่งแยงด้วยใจศรัทธา