แม้เธอทำ เจ็บเท่าไหร่ไม่เคยจดจำ ไม่เคยจะตอกและย้ำ ความเสียใจที่เธอเคยทำไว้ แม้เธอเดินจากฉันไปเนิ่นนานแค่ไหน ไม่อาจทำให้หยุดหัวใจ

โอ้ความรักโปรดมองฉัน บางเวลา เราพบกันเมื่อวันช้ำใจ เธอเข้ามา โอบกอดฉันไว้แผ่วเบา โอ้ความรักที่อ่อนหวาน โปรยความงาม พาหัวใจฉันลอยล่องไป

ลมหนาวมาเมื่อใด ใจฉันคงยิ่งเหงา คืนวันที่มันเหน็บหนาว ไม่รู้จะทนได้นานเท่าไร ลมหนาวมาเมื่อใด กลัวฉันกลัวขาดใจ เพราะหัวใจ ที่มันอ่อนไหว

อาจจะเจอคนเดินวนอยู่มากมาย อาจจะพบตัวเรารวมอยู่ในนั้นได้ กว่าจะรู้ตัวบางทีอาจจะสาย สิ่งที่ดูคล้าย มองดูคล้าย ร่างกายเธอคล้ายใคร

คือแววประกาย ประกายอยู่ในเงาดำ ชะล้างใจช้ำ กลับดำให้เป็นขาว ในความสลัว มืดมัวยังมีดวงดาว ในความเงียบเหงา ก็เรายังมีเพลง ซึมเซาเศร้าโทรม ไม่ส...