เป็นบักคำผลาญ ที่คนส่า หยดน้ำตาแม่ทำให้แคร์ ใจแม่คงเจ็บหนัก ลูกมันซั่วคักที่ลืมดูแล บักโตปัญหาคนเดิม สิเป็นคนดีแล้วเด้ออีแม่ สิตั้งใจลบ เฮ็ด...

เห็นอ้ายเป็นแค่ของตายบ่ใจ อกลูกผู้ชายเกิดมาใครอยากน้ำตาคลอ อ้ายนั้นมันคนจริงใจ ให้อภัยย้อนฮักฮู้บ่ มื้อใด๋เจ้าสิพอ เซาได้บ่หลายใจ

ฝากชีวิตกับเธอครั้งก่อน บั่นทอนฉันทั้งหัวใจ บอกกันแล้วจะมาหาใหม่ แล้วก็ไม่เคย ฝากชีวิตกับดาวไว้ แม้ไม่ได้กอดฉันไม่เสียใจเลย

ส่งเงินให้ใช้ได้รับใช่มั๊ย ใช้ไม่พอบอกนะ จะซื้อกับข้าวซื้อเสื้อผ้า เอาที่ตามใจแม่ ฝันเป็นจริงเมื่อไหร่ คงได้กลับไปดูแล เหนื่อยยังไงก็ตามแต่ ...

เป็นเทวดา แล้วใยต้องมาเดินดิน ลืมเพดานดิน ถึงกินข้าวแกงทุกมื้อ เจียมตัวตน เพราะเราเป็นคน ซื่อ ๆ สองมือนี่สร้างตัวเอง