Nobody knows where all the years go Our stories unfold What a time, what a time, what a time To be alive Nobody knows where all the years go...

ก็มันคิดถึงเธอ แทบจะตายแล้ว ความคิดถึงทรมานฉันเหลือเกิน ไม่เคยลืมลง ยังคงเพ้อเจ้อ ยังเห็นภาพเธอ อยู่ทุกที่ ก็มันคิดถึงเธอ แทบจะตายแล้ว ก็ไม่...

ปล่อยให้ใจมันลอยไปหาเธอ อยากจะเจอแววตาที่สดใส ได้มองเห็นรอยยิ้ม ได้อยู่ ใกล้ ๆ เธออย่างที่เคย ได้แต่คิดว่าอยู่ใกล้กัน

ตอนนี้เป็นยังไง นานเท่าไหร่ก็ยังไม่ลืม กิน ยืน เดิน มอง เผลอเมื่อไหร่เป็นอันต้องเพ้อ ขอโทษทีบางคืน ไปรบกวนให้เธอลำบากใจ ห้ามใจไม่ไหว

เธอมีค่ากว่าคำว่ารัก วันนี้หัวใจเพิ่งได้รู้จัก ความสุขที่แท้นั้น มันเป็นเช่นไร เธอมีค่ากว่าคนในฝัน เธอนั้นคือคนตอบคำถาม ทุกความสงสัย