เคยวาดเอาไว้ในทุก ๆ สิ่ง แต่ชีวิตจริงปลุกให้ฉันต้องตื่น และฝืนตัวเองให้ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง ยังคงเก็บไว้ที่เธอให้กัน ข้างเธอตอนนี้ถึงแม้ไม่มีฉัน

ลมพัดซู่ เจ้าลู่ลมมิทวนทาน ลมพัดผ่าน เจ้าเล่นลมสำราญอารมณ์ อยู่ด้วยแรงอ่อนไหว ด้วยหัวใจชื่นชม ลมและหญ้า หญ้าและลม เสรี

เพราะฉันเชื่อคนอย่างเธอ ฮือ... ฮือ... จึงต้องเจ็บอย่างนี้ ทุกห้วงในใจที่มี ฮือ... ฮือ... มันก็แหลกเป็นผง ก่อนเธอจะทิ้งฉันไป ตอบหน่อยได้ไหมโฉ...

แล้วเธอคิดถึงฉันบ้างไหม คิดถึงฉันบ้างหรือเปล่า ส่วนฉันคิดถึงแทบจะไม่ไหว แล้วเธอเคยคิดที่จะเปลี่ยน หัวใจ กลับมาบ้างไหม กลับมาให้ฉันกอดอีกครั้ง

และเธอเป็นคนหนึ่ง ที่ทำฉันคิดไปไกล เธอทำให้ใจหาย ต้องคิดมากไปอยู่อย่างนี้ จะมีกี่เหตุผล ที่ตอบรับกันทันที กลัวสนิทมากไป ก็กลัวเธอไม่หวังดี ถ...