บ่กล้าไปเด็ดดอกฟ้า บุญผลาบ่สม พอได้ โจมแขน ผูกฝ้าย บ่กล้าปีน กล้าป่าย อ้ายย้านตกลงมาตาย ย้านเจ้านั้นอายคน วาสนา อีกา มันคงบ่เหมาะสม หงส์ขาว ...

ฉันจะรอ เธอก็ต้องรอ รอวันสองเรากลับมา เมื่อเธอรอ ฉันก็ยังรอ รอวันที่เราเคียงข้างกัน 1 วัน เหมือน 1 ปี ช่างทรมานใจจริงหนอ น้ำตาแห่งความคิดถึง...

แค่ละอองใจ ได้ไหมที่ให้กัน ไม่มากกว่านั้น ให้ฉันเท่านั้นก็พอใจ แค่ละอองใจ ก็คงพอจะซึมซับเข้าไป ข้างในดวงใจที่ฉันมีให้เธอ

What if I say I'm not like the others? What if I say I'm not just another one of your plays? You're the pretender

ได้เรือ ถีบแพ ไม่หันแลว่ามันจะจม สู้แรง คลื่นลม เคว้งคว้างไปตามยะถา ขอเธอจงไปได้ สมหวังบนลำนาวา แพบนธารน้ำตา ยอมล่มจมหาย