เนิ่นนานเท่าไรเฝ้าหาคำตอบ กลับพบความจริงที่ใจไม่อยากจะรู้เลย เห็นเธอกับตาแต่ฉันไม่อาจ จะคว้ามือเธอมากุมเอาไว้แนบกาย ก็รัก... เธอ เบาเหลือเกิ...

ก่อนที่ฉันล้มตัวลงนอน ใจมันคิดถึงเรื่องอื่นเสมอ กว่าพรุ่งนี้จะเริ่มสว่าง ทำไมวันนี้เคว้งคว้างเหลือเกิน ขอพรพลังบังเกิดดั่งปู่จ๋าน เผื่อมีนาง...

คงมีเพียงแค่รักกัน แล้วรักนั้นมันมีสุขไหม คงเป็นเพียงเราเผลอใป ไม่ตั้งใจจะรักกันให้มันยั่งยืน ฝืนไปตรมใจเปล่า อยู่เดียวอาจเปลี่ยวเหงา

เธออยู่ตรงนั้นเหนื่อยไหมเรื่องหัวใจ ตรงนั้นมีใครดูแลเธอรึเปล่า ทำได้เท่าฉันรึเปล่า ส่วนคนอย่างฉันก็เหงามันเรื่อยไป ยังใช้เวลาเยียวยาทุกสิ่ง ...

โอกาสหน้า เข้าพรรษาเทศกาล จงคอยพี่ก่อนไม่นาน พี่กลับบ้านกรุงไกร พี่คนบางกอก ไม่เคยคิดหลอกดั่งคำใคร ก็เพราะพี่รักปักใจ แม่สาวผักไห่อยุธยา