ปล่อยใจให้ช้ำ ปล่อยชีวิตให้เจ็บ ก็ไม่เห็นมีใครใส่ใจ ไม่มีเหตุผล ก็ไม่รู้เพราะใคร แค่ใจมันไม่มีแรง ได้แต่จมน้ำตาอย่างนี้ จะล้างความทุกข์ที่มี...

เสื่องส่นเอาไว้กะบ่อยู่ คือสิบ่ฮู้แอะใจแหน่บ่หนอ ที่เช้าแลงคึดนำคึดพ้อ ห่วงนำเจ้าเอาใจซู่อย่าง กะย้อนสนิท กะคิดเลยไปอีกลิมิต หวังไปเป็นคู่ชี...

โอ้ เจ้ากลอยสาวน้อยบ้านนา จากดอกหญ้า ไปเป็นดารา สูงส่ง พี่พลอยปลื้ม ถึงน้องจะลืมพี่ลง อย่าเริงหลง น้องเอยเจ้าจงระวัง หวิว ไผ่ครางเคล้าลมอ่อน...

ใจจะขาดลงไปรอน ๆ เมื่อถึงตอนวันที่พี่ต้องจาก โอ้แล้วหนา น้ำตาไหลพราก เศร้านักต้องจากดวงใจ สู่ชายแดนที่แสนอาลัย ใจเอ๋ยใจไม่เคยจากกัน เอ๋ยช่อ....

ฉันรักเธอเพียงใด แล้วช้ำมันจะมีเท่าใด เห็นๆ กันอยู่รู้ รู้ในใจ ว่าใครคนไหนที่ทำ ช้ำเพราะเธอนั่นแหละ ช้ำเพราะคนไม่จริงใจ พูดทำไม รักทำไม เจ็บ...