หยิบแก้วขึ้นมามองตาแล้วชน ดื่มเพื่อลืมใครสักคน คนที่ไม่เคยแคร์ ปล่อยให้เรื่องร้ายร้ายพัดผ่านไป แค่หันมารักตัวเองก็พอ ถ้าเขาไม่รักก็ไม่ต้องรอ

คนรักกันไม่น่าจะทำได้ลง ความซื่อตรงไม่มีบ้างเลยหรือไร ถึงแม้วันนี้ เราต้องตายจากกันไป ยังไม่เสียใจ เท่านี้เลย เสียแรงที่หวง เสียแรงที่ทุ่มเท...

รักกันแล้วต้องมีน้ำตา แบบนี้รักภาษาอะไร ไม่มีคนรักหน้าไหนเขาทำกัน รักที่ให้กันแต่น้ำตา อย่างที่เธอมีให้ฉัน ยังเรียกว่ารักได้อีกหรือเธอ

ฉัน... จึงจำตัดใจ หลีกทางห่างไกล หนี ภาพคอยบาด ตา จงโชคดี ดั่งที่ปรารถนา ถึงฉันคนไร้ค่า คงมีวันหาได้ใหม่

ไม่มีหญิงใดให้ฉันเท่าเธอ ไม่มีหญิงใดเสมอเธอได้ ไม่มีวันคิดเบื่อหน่าย ไม่เคยคิดร้ายต่อเธอ ไม่น่าต้องจากกันเลย แหละสิ่งสุดท้าย ที่ฉันจะให้กับเธอ