แค่เรารู้กันดีแค่เพียงในใจ สองคนเท่านั้นก็คงเพียงพอ มันเกินกว่ารัก มันมากกว่าคำพูดจาใดใด ไม่จำเป็นที่เราต้องเดินจูงมือ แค่ใกล้กันมันก็ดีมากพอ

ส่งมาให้ฉัน ฉันรับไว้เอง ฉันรับไว้เอง เหนื่อยก็แบ่งฉัน แบ่งให้กันดีไหม ส่งมาให้ฉัน ฉันรับไว้เอง ฉันรับไว้เอง หนักสักเพียงไหนแบ่งมาให้ฉัน

หอมกลิ่นเหลือเกิน จะสูดเข้าไป ฉันอยากหายใจ เอาไว้ให้มากพอ ขอสูดขอดม จะบ่มเอาไว้ หอมกลิ่นหัวใจ เมื่อฉันได้ใกล้เธอ ขอเพียงเธอ มีเวลาได้อยู่ข้า...

เมื่อฉันคนนี้ ทำหน้าที่คนรักที่ดีไม่ได้ ขอทำหน้าที่สุดท้าย คือยอมให้เธอไป อยู่กับฉัน ๆคงพาเธอไปไม่ถึงจุดหมาย ต้องยอมเป็นคนใจร้ายเพราะรักเธอ

คงเป็นวิชามาร พร่าผลาญหัวใจหลายคน มารยาร้อยเล่ห์กล ฝึกฝนได้อย่างช่ำชอง ความสวยเธอเป็นต่อ คารมไม่เป็นรอง แม้นหากใครเจอเธอเป็นต้องหมอง