ก็พูดจาไม่ออก เข้าใจไหม ไม่รู้ว่าจะเอ่ย เพื่ออะไร ไม่แค้นเคืองไม่โกรธ ไม่ต้องมาขอโทษ เธอสบายใจได้ ไม่อยากให้เธอ ต้องลาจาก นั่นแหละที่อยากพูด...

คือผู้ที่อยู่ป่า เป็นแนวหน้า กลางป่าเขา คือดาวที่วาวเงา อันทอดดวงเอื้อปวงชน ร้อยดาวร้อยเดือน มาร้อยดวงมาเรียงเป็นวง ร้อยชนที่ชูธรรมชนจะนำ ไป...

จะอยู่ตรงนี้และไม่ไปไหน จะกอดเธอไว้ให้นานเนิ่นนาน มีเพียงแค่เธอกับฉัน แค่เพียงเท่านั้นก็พอใจ ไม่จำเป็นต้องรอใคร ถ้าหากว่าเธอยังไม่มีใคร

หยุด หยุดชีวิต หยุดกับคนนี้ แม้ว่าใครจะดีซักแค่ไหน หยุด หยุดความรัก ทั้งหัวใจ จะหยุด อยู่กับเธอคนเดียว ฉันนั้นรู้ทันที และรักทันที

ไม่ต้องจากกันด้วยดี ก็มันไม่มีอะไรเคยเป็นแบบนั้น... ไม่ต้องจากกันด้วยดี พอสักทีไม่ต้องแกล้งทำ ให้ฉันจำไปแบบนี้ นั่นแหละดี จะได้ลืมเรื่องเธอไ...