ธรรมดาเวลาฟ้าครึ้มเมฆหม่น พายุฝนอยู่บนฟากฟ้า คงไม่นานตะวันสาดแสงแรงกล้า ส่องให้ฟ้างดงาม หากตะวันยังเคียงคู่ฟ้า จะมัวมาสิ้นหวังทำไม

แค่เป็นอีกคนคนอีกคน คนหนึ่งคน คนที่รักเธอไกล ๆ คนที่ไร้ตัวตนในสายตา แค่คนอีกคนเป็นอีกคน คนที่มอง อยู่ทางนี้หวังดีต่อเธอเรื่อยมา ไม่แคร์ว่าเธ...

กลับบ้านเย็นนี้ คงมีแค่เงาเป็นเพื่อน ชีวิตก็เหมือน ไม่มีทิศทางก้าวไป รบกับคำถาม ว่าวันนี้เราทำเพื่อใคร กราบพระถ้าแม้นดลได้ ขอคนรู้ใจสักคน

เจ็บคนเดียวไม่พอ เหรอไง เธอจะทำร้ายใคร ซ้ำอีก เมื่อเธอไปได้ดีกับเขา แล้วเธอก็ควรหลีก ทิ้งคนคนนี้ให้เจ็บไป เจ็บคนเดียวไม่พอเหรอเธอ ห่วงแต่คนข...

อยู่ ๆ ก็มีแต่เธอมาปรากฏตัวในหัวใจ อยู่ ๆ ไม่รู้ทำไม ถึงคิดถึงเธอได้ทั้งวัน จากที่ไม่ชอบ ก็กลายเป็นใช่ กลายเป็นคำตอบของใจฉัน ความผูกพันเพิ่ม...