กาลครั้งนึง หนังสือเล่มหนึ่ง มีชื่อว่า "ฉัน" บทหนึ่งบทในนั้น มีผู้ประพันธ์ คือฉันและเธอ เนื้อความข้างในได้กล่าว ว่าข้าพเจ้าจะรักเสมอ

ไปอยู่ที่ไหน... ขวัญใจพี่หลวง โอแม่พุ่มพวง เจ้าลืมพี่หลวง แล้วหม้าย ที่เธอยืนยัน เป็นหนักเป็นหนา ว่าสี่ปี จะหวนมาใหม่ แล้วนี่อะไร ใยเธอลืมสั...

แสงเรือง ๆ ที่ส่องประเทืองอยู่ทั่วเมืองไทย คือแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่ โอ้ครูไทยในแดนแหลมทอง เหนื่อยยากอย่างไร ไม่เคยบ่นไปให้ใครเขามอง ครูนั้นยัง...

จำเธอเป็นบทเรียนขึ้นใจ ดูใจใครต้องดูให้ดีก่อน ใคร ทำดีกับเราแค่ไหน ลองตรองดูใจอย่าร้อน รักมันจะย้อนให้เจ็บใจ อาจจะเป็นด้วยรักมากเกิน

ยอมโง่เพราะรักเธอทั้งใจ ก็ให้ตายเหอะ แกล้งไม่รู้ว่าเธอมีใคร อีกหลายคน จะทนเพื่อซื้อใจ ให้เธอมีแต่ฉัน ไม่ไปไหน อยู่ด้วยกัน ฉันยอมโง่จนตาย