จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี ไม่มีน้ำใจให้ฉันสักนิด ฉันวานน้องสาว ให้ส่งจดหมาย พร้อมลายเซ็นไปถึงเธอ ยังเก็บไปเพ้อ ละเมอ หลับตาไม่ลง

รักอยู่ที่ไหน จะไปหา กว่าที่จะได้มันมาต้องเสียอะไร กว่าจะพบ และได้เห็น ว่าที่จริงแล้วคือเราเองที่มองข้ามไป รักอยู่ที่ใด หรือมันอาจผ่านเลยไป ...

ว่าไม่มีอีกแล้ว ไม่มีกันอีกแล้ว ไม่มีวัน ที่ฉันและเธอนั้นจะรักกัน แค่อยากให้ความฝันที่มีทั้งหมดทั้งหัวใจ ให้ย้อนคืนมาใหม่จะได้ไหม

และยังคงยิ้ม ยิ้ม ทั้งน้ำตา ที่ผ่านไปแล้วไม่หวนคืนมาก็ไม่เสียดาย แค่เพียงคิดถึงว่าเคยได้มี บางครั้งก็ยังชื่นใจ แม้จะมีเก็บไว้แค่ความทรงจำ

แต่ใจมันหาย เมื่อถึงเวลาสุดท้ายที่เราต้องเดินแยกทาง ฉันใช้ทุกความเข้าใจเพื่อลบเราไปทุกอย่าง แต่ฉันก็ทำไม่ไหว